HOEVEEL KOST EEN VRIENDIN

2014-11 HOEVEEL KOST EEN VRIENDIN?

Frans heeft een vriendin. Het lijkt niet het grootste nieuws van de wereld, maar voor Frans is het alsof de wereld een paradijs is geworden. Al jaren wilde hij niets liever, hij droomde ervan, verlangde ernaar en zat intussen op zijn kamer en kwam nauwelijks de deur uit.

Frans lijdt aan schizofrenie. Hij is een goeierd. Het probleem is eerder dat hij over zich laat lopen, dan dat hij ooit in zijn hoofd zou halen iemand een duimbreed in de weg te leggen. Gelukkig is hij groot en breed en ziet eruit alsof hij drie bankstellen tegelijk op kan tillen en daar­door zal de gemiddelde overvaller hem wel met rust la­ten. Maar een vriendin, een meisje waar hij alles voor over heeft, is dat wel zo veilig? Hij heeft haar ontmoet op inter­net, tegenwoordig normaal, maar toch. Hij woont aan het eind van de straat en omdat we allebei een hond hebben, spreken we elkaar nogal eens.

Laatst sprak hij me aan. ‘Buurvrouw, kunt u internet-bankieren? Mijn vriendin wil komen, maar ze heeft niet genoeg geld voor de trein. Ik wil geld overmaken.’ Frans kan niet over zijn eigen geld beschikken, hij staat onder curatele. Dat heeft hij me wel eens verteld. Hij krijgt iedere week, of maand, dat weet ik niet, contant geld en daar moet hij boodschappen van doen. Moest ik dat systeem doorbreken en geld overmaken aan een meisje dat misschien helemaal niet op komt dagen? ‘Hoeveel?’ vroeg ik. ‘Tien euro,’ zei hij en haalde een briefje van tien uit zijn portemonnee.

Dat was nou niet een bedrag waardoor hij zwaar in de nesten kon komen. ‘Geen probleem,’ zei ik dus en maakte het geld over. En… ik zag een paar dagen later Frans bij de bushalte staan om een meisje op te halen. Ze was ge­komen! Nog geen tien minuten later stond hij op de stoep. Of ik nog eens tien euro over kon maken naar de rekening van het meisje. Voor de terugweg. Hij kon haar die tien euro toch gewoon geven? ‘Hoelang blijft ze?’

‘Vijf dagen,’ zei hij en straalde.

Ik besloot zijn plezier niet te vergallen en zoutte alle waar­schuwingen op. Het ging tenslotte om alles bij elkaar twintig euro. Hij gaf me tien euro en ik maakte geld over. Een week later was hij er weer. Het ging nu om twintig euro. ‘Is het niet leuk om een keer naar haar toe te gaan?’ vroeg ik. ‘Ze woont nog bij haar moeder, dat is niet gezel­lig.’ Nee, dat was het niet. ‘Frans, kun je het jezelf permit­teren om reisjes en boodschappen voor je vriendin te be­talen?’ Hij grijnsde. ‘Nee, maar dat kan me niet schelen. Ik zie wel hoe het loopt. Nu wil ik alleen gelukkig zijn.

Ik kon hem geen ongelijk geven. ‘Als ik nu tien euro over maak, dan kun je haar die andere tien geven als ze er is.’ ‘Dat wil ze niet. Ze wil het op haar bankrekening, anders kan ze geen treinkaartje kopen.’

Ik ga niet vaak met de trein en weet niet of het niet mogelijk is om met contant geld te betalen bij de NS. ‘Frans, het is uit om als man voor alle kosten op te draaien. In mijn tijd betaalden we al samen als we uit eten gingen. Zal ik nu tien euro overmaken, dan zien we wel verder als ze er is.

Dan komt ze niet, dat heeft ze gezegd. Ze wil de zekerheid dat ze terug kan. Als jij niet thuis bent, gaat het mis.’ Ik voelde me schuldig terwijl ik het geld overmaakte. Veertig euro lijkt niet veel, maar toch … ‘Frans, ik voel me er niet goed bij,’ zei ik. ‘Bespreek het alsjeblieft met je financiële begeleider.’

‘Ik heb er toch recht op om gelukkig te zijn, ook al is het misschien voor een paar weken?’

‘Natuurlijk, maar dit geluk kan je ook weer in de ellende storten.’

‘Dan zie ik wel weer. Ik wil niet alleen blijven. Dan hoef ik niet meer te leven.’

‘Nu voel ik me onder druk gezet,’ zei ik. ‘Daar houd ik niet van.’

Hij trok wit weg, want het laatste wat Frans wil is iemand kwaad doen.

‘Ik wil je met plezier helpen,’ zei ik. ‘Maar een meisje dat bij haar moeder woont, kan zelf ook een oplossing zoeken als ze geen geld heeft. Meisjes kunnen tegenwoordig uit­stekend hun eigen problemen oplossen.

‘Ik zal haar vragen of ze de helft van de boodschappen wil betalen,’ zei hij.

Of het daardoor kwam of door iets anders? Deze keer kwam er geen meisje uit de bus en nu voel ik me een bemoeizieke oude taart.

Anoniem: verwoord door Olga Maria Berger