Empowerment
Mijn zoon verbreekt zo nu en dan alle contact met me. Ik weet nog hoe van slag ik was toen hij dat de eerste keer deed. Het was onbegrijpelijk dat hij zijn telefoon niet aannam, vooral omdat hij me van dingen beschuldigde die helemaal niet waar waren.
Omdat ik wilde uitleggen, me verdedigen, een verklaring wilde, ging ik naar hem toe. Hij deed de deur niet open. Ik wachtte de hele dag en zo nu en dan belde ik maar weer eens aan. Hij deed niet open. Als een wandelend wrak ging ik naar huis.
Het heeft zo’n drie maanden geduurd voor hij naar me toe kwam alsof er niets aan de hand was. Ik twijfelde er aan of hij wel wist dat hij geen contact meer met me gewild had, maar op een gegeven moment zei hij toch iets waardoor bleek dat hij het wist. Hij was weer hartelijk en voorkomend en dus liet ik het maar zo.
De tweede keer liep ik maanden met een zware steen op mijn maag rond, maar ik ging niet meer voor zijn deur staan. Ik voelde me schuldig, omdat ik niet meer zo aandrong en soms een hele dag niet aan hem dacht. Het was toch duidelijk dat deze periode weer een psychose aankondigde?
Het contact met de begeleidster van mijn zoon was eenzijdig. Ik vertelde hoe ik erover dacht, maar of ze mijn zoon gezien had en hoe het met hem was, vertelde ze me niet, dat was tegen de wet.
Hoeveel symptomen hij ook had, er kon niets gedaan worden. Ik voelde me volledig machteloos. De vorige keer was ik aan het eind van mijn Latijn toen het contact hersteld was en ik besloot dat me dat deze keer niet zou overkomen.
De hulpverlening liet hem op een gegeven moment opnemen en ik ging hem opzoeken. Hoe ziek was hij weer. Maar… hij wilde weer contact, soms wat te veel van het goede.
Ik volgde een cursus empowerment bij het GGzE. Daarna ging het weer mis met mijn zoon. De steen op mijn maag was kleiner, maar hij zat er nog wel. Ook nu is er weer zo’n periode. Ik heb helemaal geen steen meer op mijn maag. Misschien dat er toch weer iets van me afvalt als deze periode voorbij is, maar ik leef nu toch redelijk vrolijk door en geniet van de zomer. Alles went misschien, maar die cursus en de ervaring met vorige periodes heeft me handvatten gegeven om er toch wat beter mee om te gaan.
Anoniem: verwoord door Olga Maria Berger