2014-11 HOEVEEL KOST EEN VRIENDIN?
Frans heeft een vriendin. Het lijkt niet het grootste nieuws van de wereld, maar voor Frans is het alsof de wereld een paradijs is geworden. Al jaren wilde hij niets liever, hij droomde ervan, verlangde ernaar en zat intussen op zijn kamer en kwam nauwelijks de deur uit.
Frans lijdt aan schizofrenie. Hij is een goeierd. Het probleem is eerder dat hij over zich laat lopen, dan dat hij ooit in zijn hoofd zou halen iemand een duimbreed in de weg te leggen. Gelukkig is hij groot en breed en ziet eruit alsof hij drie bankstellen tegelijk op kan tillen en daardoor zal de gemiddelde overvaller hem wel met rust laten. Maar een vriendin, een meisje waar hij alles voor over heeft, is dat wel zo veilig? Hij heeft haar ontmoet op internet, tegenwoordig normaal, maar toch. Hij woont aan het eind van de straat en omdat we allebei een hond hebben, spreken we elkaar nogal eens.
Laatst sprak hij me aan. ‘Buurvrouw, kunt u internet-bankieren? Mijn vriendin wil komen, maar ze heeft niet genoeg geld voor de trein. Ik wil geld overmaken.’ Frans kan niet over zijn eigen geld beschikken, hij staat onder curatele. Dat heeft hij me wel eens verteld. Hij krijgt iedere week, of maand, dat weet ik niet, contant geld en daar moet hij boodschappen van doen. Moest ik dat systeem doorbreken en geld overmaken aan een meisje dat misschien helemaal niet op komt dagen? ‘Hoeveel?’ vroeg ik. ‘Tien euro,’ zei hij en haalde een briefje van tien uit zijn portemonnee.
Dat was nou niet een bedrag waardoor hij zwaar in de nesten kon komen. ‘Geen probleem,’ zei ik dus en maakte het geld over. En… ik zag een paar dagen later Frans bij de bushalte staan om een meisje op te halen. Ze was gekomen! Nog geen tien minuten later stond hij op de stoep. Of ik nog eens tien euro over kon maken naar de rekening van het meisje. Voor de terugweg. Hij kon haar die tien euro toch gewoon geven? ‘Hoelang blijft ze?’
‘Vijf dagen,’ zei hij en straalde.
Ik besloot zijn plezier niet te vergallen en zoutte alle waarschuwingen op. Het ging tenslotte om alles bij elkaar twintig euro. Hij gaf me tien euro en ik maakte geld over. Een week later was hij er weer. Het ging nu om twintig euro. ‘Is het niet leuk om een keer naar haar toe te gaan?’ vroeg ik. ‘Ze woont nog bij haar moeder, dat is niet gezellig.’ Nee, dat was het niet. ‘Frans, kun je het jezelf permitteren om reisjes en boodschappen voor je vriendin te betalen?’ Hij grijnsde. ‘Nee, maar dat kan me niet schelen. Ik zie wel hoe het loopt. Nu wil ik alleen gelukkig zijn.
Ik kon hem geen ongelijk geven. ‘Als ik nu tien euro over maak, dan kun je haar die andere tien geven als ze er is.’ ‘Dat wil ze niet. Ze wil het op haar bankrekening, anders kan ze geen treinkaartje kopen.’
Ik ga niet vaak met de trein en weet niet of het niet mogelijk is om met contant geld te betalen bij de NS. ‘Frans, het is uit om als man voor alle kosten op te draaien. In mijn tijd betaalden we al samen als we uit eten gingen. Zal ik nu tien euro overmaken, dan zien we wel verder als ze er is.
Dan komt ze niet, dat heeft ze gezegd. Ze wil de zekerheid dat ze terug kan. Als jij niet thuis bent, gaat het mis.’ Ik voelde me schuldig terwijl ik het geld overmaakte. Veertig euro lijkt niet veel, maar toch … ‘Frans, ik voel me er niet goed bij,’ zei ik. ‘Bespreek het alsjeblieft met je financiële begeleider.’
‘Ik heb er toch recht op om gelukkig te zijn, ook al is het misschien voor een paar weken?’
‘Natuurlijk, maar dit geluk kan je ook weer in de ellende storten.’
‘Dan zie ik wel weer. Ik wil niet alleen blijven. Dan hoef ik niet meer te leven.’
‘Nu voel ik me onder druk gezet,’ zei ik. ‘Daar houd ik niet van.’
Hij trok wit weg, want het laatste wat Frans wil is iemand kwaad doen.
‘Ik wil je met plezier helpen,’ zei ik. ‘Maar een meisje dat bij haar moeder woont, kan zelf ook een oplossing zoeken als ze geen geld heeft. Meisjes kunnen tegenwoordig uitstekend hun eigen problemen oplossen.
‘Ik zal haar vragen of ze de helft van de boodschappen wil betalen,’ zei hij.
Of het daardoor kwam of door iets anders? Deze keer kwam er geen meisje uit de bus en nu voel ik me een bemoeizieke oude taart.
Anoniem: verwoord door Olga Maria Berger
HOEVEEL KOST EEN VRIENDIN
2014-11 HOEVEEL KOST EEN VRIENDIN?
Frans heeft een vriendin. Het lijkt niet het grootste nieuws van de wereld, maar voor Frans is het alsof de wereld een paradijs is geworden. Al jaren wilde hij niets liever, hij droomde ervan, verlangde ernaar en zat intussen op zijn kamer en kwam nauwelijks de deur uit.
Frans lijdt aan schizofrenie. Hij is een goeierd. Het probleem is eerder dat hij over zich laat lopen, dan dat hij ooit in zijn hoofd zou halen iemand een duimbreed in de weg te leggen. Gelukkig is hij groot en breed en ziet eruit alsof hij drie bankstellen tegelijk op kan tillen en daardoor zal de gemiddelde overvaller hem wel met rust laten. Maar een vriendin, een meisje waar hij alles voor over heeft, is dat wel zo veilig? Hij heeft haar ontmoet op internet, tegenwoordig normaal, maar toch. Hij woont aan het eind van de straat en omdat we allebei een hond hebben, spreken we elkaar nogal eens.
Laatst sprak hij me aan. ‘Buurvrouw, kunt u internet-bankieren? Mijn vriendin wil komen, maar ze heeft niet genoeg geld voor de trein. Ik wil geld overmaken.’ Frans kan niet over zijn eigen geld beschikken, hij staat onder curatele. Dat heeft hij me wel eens verteld. Hij krijgt iedere week, of maand, dat weet ik niet, contant geld en daar moet hij boodschappen van doen. Moest ik dat systeem doorbreken en geld overmaken aan een meisje dat misschien helemaal niet op komt dagen? ‘Hoeveel?’ vroeg ik. ‘Tien euro,’ zei hij en haalde een briefje van tien uit zijn portemonnee.
Dat was nou niet een bedrag waardoor hij zwaar in de nesten kon komen. ‘Geen probleem,’ zei ik dus en maakte het geld over. En… ik zag een paar dagen later Frans bij de bushalte staan om een meisje op te halen. Ze was gekomen! Nog geen tien minuten later stond hij op de stoep. Of ik nog eens tien euro over kon maken naar de rekening van het meisje. Voor de terugweg. Hij kon haar die tien euro toch gewoon geven? ‘Hoelang blijft ze?’
‘Vijf dagen,’ zei hij en straalde.
Ik besloot zijn plezier niet te vergallen en zoutte alle waarschuwingen op. Het ging tenslotte om alles bij elkaar twintig euro. Hij gaf me tien euro en ik maakte geld over. Een week later was hij er weer. Het ging nu om twintig euro. ‘Is het niet leuk om een keer naar haar toe te gaan?’ vroeg ik. ‘Ze woont nog bij haar moeder, dat is niet gezellig.’ Nee, dat was het niet. ‘Frans, kun je het jezelf permitteren om reisjes en boodschappen voor je vriendin te betalen?’ Hij grijnsde. ‘Nee, maar dat kan me niet schelen. Ik zie wel hoe het loopt. Nu wil ik alleen gelukkig zijn.
Ik kon hem geen ongelijk geven. ‘Als ik nu tien euro over maak, dan kun je haar die andere tien geven als ze er is.’ ‘Dat wil ze niet. Ze wil het op haar bankrekening, anders kan ze geen treinkaartje kopen.’
Ik ga niet vaak met de trein en weet niet of het niet mogelijk is om met contant geld te betalen bij de NS. ‘Frans, het is uit om als man voor alle kosten op te draaien. In mijn tijd betaalden we al samen als we uit eten gingen. Zal ik nu tien euro overmaken, dan zien we wel verder als ze er is.
Dan komt ze niet, dat heeft ze gezegd. Ze wil de zekerheid dat ze terug kan. Als jij niet thuis bent, gaat het mis.’ Ik voelde me schuldig terwijl ik het geld overmaakte. Veertig euro lijkt niet veel, maar toch … ‘Frans, ik voel me er niet goed bij,’ zei ik. ‘Bespreek het alsjeblieft met je financiële begeleider.’
‘Ik heb er toch recht op om gelukkig te zijn, ook al is het misschien voor een paar weken?’
‘Natuurlijk, maar dit geluk kan je ook weer in de ellende storten.’
‘Dan zie ik wel weer. Ik wil niet alleen blijven. Dan hoef ik niet meer te leven.’
‘Nu voel ik me onder druk gezet,’ zei ik. ‘Daar houd ik niet van.’
Hij trok wit weg, want het laatste wat Frans wil is iemand kwaad doen.
‘Ik wil je met plezier helpen,’ zei ik. ‘Maar een meisje dat bij haar moeder woont, kan zelf ook een oplossing zoeken als ze geen geld heeft. Meisjes kunnen tegenwoordig uitstekend hun eigen problemen oplossen.
‘Ik zal haar vragen of ze de helft van de boodschappen wil betalen,’ zei hij.
Of het daardoor kwam of door iets anders? Deze keer kwam er geen meisje uit de bus en nu voel ik me een bemoeizieke oude taart.
Anoniem: verwoord door Olga Maria Berger
HET WORDT MAAR GEEN OORLOG
2014-11 HET WORDT MAAR GEEN OORLOG
Mijn moeder is onlangs gestorven. Toen ik de zolder opruimde kwam ik de vuilniszak tegen waar ze restjes wol in bewaarde. Wij breiden vroeger al onze truien. De truien die te klein waren, haalden we uit en met de restjes die mijn moeder had bewaard, breiden we een grotere. We liepen ermee voor schut, want de gewassen gedeeltes staken af met de nieuwe stukken. Niet dat wij zo vreselijk arm waren, maar als het oorlog werd, moesten we ons zien te redden. Het zou best gezellig geweest zijn, ware het niet dat we tijdens het werk oorlogsverhalen te horen kregen. Niet de strijd van de soldaten, maar de strijd van de huismoeders om letterlijk de eindjes netjes aan elkaar te knopen, zodat iedereen het een beetje warm had. We werden opgedreven om harder te werken, want de oorlog kon ieder moment losbarsten.
De oorlog is nooit meer uitgebroken tijdens haar leven en al haar noeste arbeid is niet lachwekkend, maar toch ook een beetje zielig. Een beetje huiverig maakte ik de zak open. Het was een trieste aanblik. Gekronkelde draden, soms op bollen gerold. De meeste draden waren te kort om nog ergens voor te dienen. Ik haalde er een paar uit. Ineens kwam die herinnering boven. Ik moest een trui uithalen en gaandeweg was de wol in de knoop geraakt. In paniek probeerde ik de zaak te ontwarren maar het was hopeloos. Het was een grote verwarde kluwen.
Ze betrapte me natuurlijk. Ik had niet alleen mijn zus een trui voor de winter ontzegd, ook alle toekomstige truien die ze nodig had. Ze sloot me een halve dag op in een kast om erover na te denken. Dat was nog niet het ergste, mijn zus had inderdaad geen trui die winter. Zodra we buiten waren en uit het zicht van mijn moeder, gaf ik haar de mijne. Die was te groot, maar dan had ze het tenminste warm. Ik had het steenkoud, want het was een vreselijke winter met een heleboel sneeuw. Toen ik zwaar verkouden werd, maakte mijn vader er een eind aan. Hij kocht een trui voor mijn zus. Mijn trommelvliezen bonken nog van de ruzie die mijn ouders kregen. De trui belandde in de vuilnisbak omdat hij geen enkele kwaliteit had. Wel kocht ze nieuwe wol en breidde een trui voor mijn zus. Dat blauwe draadje herinnert me nu aan die trui.
Ze was niet alleen erg precies met wol, ook met stoffen. Winterjassen werden vermaakt, dat wilde zeggen: er werd een strook aangezet als ze te kort waren of ze werden uit elkaar gehaald en van twee jassen werd een nieuwe gemaakt. Wij liepen voor schut en op school durfde niemand bevriend met ons te zijn. Dat was niet zo heel erg, wij zussen hadden elkaar en mijn moeder zou toch geen vrienden van ons binnenlaten. Mensen die niet tot het gezin behoorden waren spionnen en kwamen kijken hoe het er bij ons aan toeging.
Om ons verder voor te bereiden op de oorlog leerden wij inmaken, fazanten schoonmaken en een strik zetten om konijnen te vangen. We moesten de groentetuin bijhouden, jam maken en appelen eten die voor driekwart rot waren. De wereld waar ik in terecht kwam toen ik het huis uit ging vanwege mijn werk, was onherkenbaar. Mensen aten bij Mac Donalds, gooiden truien weg die nog goed waren en nog pasten en karnden niet zelf hun boter. Het duurde minstens twee jaar voor ik me enigszins had aangepast.
Mijn hele leven lang is het nooit oorlog geworden, maar ik bezit alle kwaliteiten om die te doorstaan. Waarschijnlijk had ik meer gehad aan een opvoeding waarin ik had geleerd om geld over te schrijven of een gesprek te voeren over winkelen of tv-programma’s.
Zou iemand in het Midden-Oosten iets hebben aan de opvoeding die ik heb gehad? Zou zo iemand minder lijden? Ik vraag het me af. Wel word ik woedend dat het nog ergens oorlog is. Ik vrees dat ik een tweede generatie oor-logslachtoffer ben. Het was ziek wat mijn moeder deed, zelfs voor iemand die de oorlog had meegemaakt. Als het nu vrede wordt in het Midden-Oosten, gaat de oorlog voor sommige mensen nog lang door, misschien nog generaties lang.
De boosheid die ik lang gevoeld heb naar mijn moeder toe is over. Ook omdat ik soms toch wel iets gehad heb aan de dingen die ze me bij heeft gebracht, maar ik neem het haar kwalijk dat ze zoveel aandacht opeiste. Mijn hele jeugd lang ben ik alleen bezig geweest om te voorkomen dat ze boos werd en daardoor heb ik de meest onzinnige dingen gedaan zoals het eten van rotte appels. Mijn faalangst is mijn leven lang niet overgegaan, misschien lukt me dat nog in de jaren die me resten. Ik werk eraan.
Anoniem: verwoord door Olga Maria Berger
Eenzaamheid. Wie weet nog wie ik werkelijk ben……
Psysalon 3 oktober. Start programma 19.30. De zaal is open om 19.00 uur. Wijkcentrum Orka Broekakkerseweg 1 Eindhoven. Dit thema gaat over vele vormen van eenzaamheid. Het lijkt alsof mensen in de huidige wereld vooral digitaal maximaal met elkaar zijn verbonden en ook maximaal openstaan voor elkaar. Maar het antwoord op de vraag: “Hoe is het met je?” wil men meestal niet echt weten. Zodat de ander antwoordt “Goed”. Het zou misschien beter zijn om te antwoorden: ”Hoeveel tijd heb je?”
In de Corona tijd ontstond er veel eenzaamheid onder jongeren; Corona lijkt voorbij, maar de eenzaamheid zowel fysiek als geestelijk is bij veel jongeren gebleven. Eenzaamheid komt ook veel voor onder mensen die niet in een hokje passen. Ook daar gaan we het die avond over hebben. Stel de vraag ook maar eens aan jezelf: wie weet nog wie ik werkelijk ben?
Klik op onderstaande afbeelding om de gehele folder van Mind te zien
Klik op bovenstaande afbeelding om de gehele folder te zien.
Psysalon Suïcidepreventie: “Over Leven”
Woensdag 6 september 2023. Start programma 19.30. De zaal is open om 19.00 uur. Locatie: Bestwijzer Zonnewende 173, Best
In het kader van de Wereld Suïcide Preventie-week organiseert Psysalon een thema-avond over zelfdoding. Met een panel van een ervaringsdeskundige, een naastbetrokkene en een professional gaan we in gesprek over dit thema, met en voor iedereen die dit onderwerp raakt. De toegang is gratis. Aanmelden gewenst,
maar niet verplicht. Anke Biermans (anke.biermans@ggze.nl)
SOCIAL MEDIA en DIGITALISERING, Hoe ga jij ermee om?
Do. 21 september 2023 om 19.30 uur, zaal open 19.00 uur Dorpshuis Hart van Spoordonk. Bernadettestraat 2, Oirschot. Graag nodigen we je uit om samen met een panel van ervaringsdeskundigen en professionals mee te denken en te praten over de invloed van social media en de digitalisering op ons dagelijkse leven. Stuur een mail naar: aanmelden@wijzer-oirschot.nl Meer informatie: Anke.biermans@ggze.nl
PSYSALON OIRSCHOT. LANGER THUIS BLIJVEN WONEN VOOR JONG EN OUD?
Donderdag 20 juli 2023, 19.30 uur, zaal open 19.00 uur. ’t Bint, Markt 13 Oirschot. Graag nodigen we je uit om samen met een panel van
ervaringsdeskundigen en professionals mee te denken en te praten over langer thuis blijven wonen. Aanmelden is gewenst, maar niet verplicht. Stuur een mail naar: aanmelden@wijzer-oirschot.nl .Meer informatie: Anke.biermans@ggze.nl DE TOEGANG IS GRATIS
Psysalon Veldhoven VERLIES OVERKOMT JE, HOE OVERKOM JE VERLIES?
Donderdag 29 juni 2023 Veldwijzer 15 Veldhoven. Inloop met koffie en thee om 18:45u. 19-21 uur. Na een groot verlies rouwen we. We verwerken het verlies. Meestal denken we bij rouw aan het verliezen van iemand door overlijden. Maar je kan ook rouwen na een ander groot verlies. Bijvoorbeeld: Verlies van gezondheid door ziekte, na een scheiding, van een baan of van de hoop op een kind.
Rouwen is voor veel mensen een intense en moeilijke periode in hun leven. Hoe is dit voor jou? Praat erover tijdens deze Psysalon en ontdek, ik ben niet de enige!
Mantelzorg hoe en wat
Steunpunt Mantelzorg Verlicht is er ter ondersteuning van mantelzorgers in Eindhoven. Maar ook mantelzorgers buiten Eindhoven die mantelzorg geven aan een inwoner van Eindhoven, kunnen zich inschrijven bij ons steunpunt.
Wij helpen je je weg te vinden in de zorg. We bieden praktische en emotionele ondersteuning om ervoor te zorgen dat jij, als mantelzorger, niet overbelast raakt.
Lees hier meer over het Steunpunt Mantelzorg Verlicht.
Wat is mantelzorg precies?
Mantelzorg is zorg die je langdurig en/of intensief geeft aan iemand in je directe omgeving. Zeker voor huisgenoten geldt dat mantelzorg meer is dan de zorg die je als gebruikelijk aan elkaar geeft. Vaak wordt gesproken van mantelzorg als je minstens 8 uur per week, vrijwillig en onbetaald, voor tenminste 3 aaneengesloten maanden aan een naaste zorg verleent.
Herken jij jezelf hierin of twijfel je nog of jij ook mantelzorger bent? Doe dan hier de test ‘ben ik mantelzorger‘
Lees HIER meer op de website van mantelzorg verlicht.
Klik hieronder voor meer informatie over:
Psysalon: Hoe kom jij rond in het steeds duurder wordende leven?
Woensdag 19 april 2023 19:30u. De zaal is open om 19.00 uur.. Deel je ervaringen of kom luisteren naar de ervaringen van o.a. een schuldhulpverlener en sociaal raadslieden. Adres: “Ons Mevrouw” in MIDDELBEERS Doornboomstraat 32. De toegang is gratis. Aanmelden is gewenst, niet verplicht. Aanmelden via: aanmelden@wijzer-oirschot.nl Contactpersonen: Anke Biermans Anke.biermans@ggze.nl Laura vander Leeden Laura.vanderleeden@levgroep.nl
(Werkende) mantelzorgers
Werkende mantelzorgers en risico’s op overbelasting
Mantelzorg combineren met werk. Binnen het geven van mantelzorg is het één van de grootste uitdagingen waar mantelzorgers voor staan. Gemiddeld zo’n 17 uur per week verlenen mantelzorgers met een betaalde baan mantelzorg. En die zorg is dikwijls ruim verspreid over de week. Dus om te zorgen dat je als mantelzorger niet overbelast raakt, is een goed evenwicht tussen zorg, werk en ontspanning belangrijk.
Voor mensen die zowel werknemer als mantelzorger zijn heeft het Academisch Medisch Centrum (AMC) een zelfhulpcursus ‘Werk en Mantelzorg’ ontwikkeld.
Deze gratis cursus kun je uitvoeren via www.amc.nl/mantelzorgstress.
Mogelijk ben je als werkende mantelzorger op zoek naar advies of ondersteuning. Neem gerust contact op met Steunpunt Mantelzorg Verlicht. Lees verder
Agenda
In de agenda staan activiteiten en bijeenkomsten die voor mantelzorgers van belang kunnen zijn. Deze activiteiten worden aangeboden door Steunpunt Mantelzorg Verlicht en door andere organisaties.
21 april: Samen even uit de zorg: Ontspanning bij Summa
2 mei : Samen even uit de zorg: Natuurlijk genieten bij de Philips Fruittuin
3 mei : Inloopspreekuur Fatih Moskee
10 mei : Voorlichtingsbijeenkomsten bij Stichting Ik Wil
11 mei : Samen even uit de zorg: Creativiteit in het Heidehonk