Mijn zoon verbreekt zo nu en dan alle contact met me. Ik weet nog hoe van slag ik was toen hij dat de eerste keer deed. Het was onbegrijpelijk dat hij zijn telefoon niet aannam, vooral omdat hij me van dingen beschuldigde die helemaal niet waar waren.
Als ouder van een psychotische zoon maakte ik kennis met psychiatrische instellingen. Een wereld die tot mijn zoon er werd opgenomen vreemd voor me was en waar ik me eerlijk gezegd verre van hield. Toen ik de eerste keer bij mijn zoon op bezoek ging op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, wist ik hele¬maal […]
Mijn zoon was al een paar maanden psychotisch. Regelmatig seinde ik de hulpverlening in. Die ging kijken, maar zag geen aanleiding om in te grijpen. Op een avond maak ik om een uur of 11 mijn mail open. Mailtje van mijn zoon. Hij heeft de bijsluiter van de medicijnen gelezen, hij neemt ze niet meer. […]
Sinds augustus had ik niets meer van mijn zoon vernomen. Er was wel een klein akkefietje geweest, maar ik had het zelf niet ervaren als iets dat het contact voorgoed zou verbreken. Ik had alleen gezegd dat ik niet meer iedere dag een uur aan de telefoon ging hangen met hem om hetzelfde verhaal aan […]
Die gedachte komt regelmatig bij me op. Soms zomaar; als ik over straat loop of onder het stofzuigen. Ergens uit de krochten van mijn onderbewustzijn roep ik dat tegen mezelf. Waarom toch? De laatste tijd heb ik mijn leven best op orde. Ik heb een klein baantje, mijn kamer is leuk en ik heb mensen […]
Ik vind het heerlijk om te wandelen met mijn kleindochter. Ze is een half jaar en ligt nog in de kinderwagen. Met hond en kleinkind zwerf ik door mijn buurt. In iedere straat woont wel iemand die een kind of neef heeft die lijdt aan schizofrenie en door de jaren heen ken ik de meeste […]