Op het punt staand om zichzelf met kleren en al de vuilnisbak in te kieperen; zo komt Martijn bij me over als hij op een vrijdag zijn voordeur voor me opent. Een ingezakt lijf in een slobberbroek en trui met gaten in de ellebogen. Ik zie de doffe blik in zijn ogen. Ik voel de […]
Ik leef in de werkelijkheid, hoewel ik die lang niet altijd leuk vind. De werkelijkheid kost tijd en energie. Ik moet zoveel: boodschappen, poetsen, de post openmaken, aanmaningen slikken en mails lezen die ik niet leuk vind. Iedereen lijkt iets te willen en ik heb meestal het gevoel dat ik daaraan niet kan voldoen. Ik […]
De vroege herfst kan prachtig zijn met zijn feestelijke kleuren als de zon schijnt, maar vandaag is het een sombere saaie regendag. Dat is even wennen na zo’n heerlijke zomer. Ik kan moeilijk mijn draai vinden en wil er even tussenuit. ‘Het Goed’ is een plek die me afleiding geeft. Er staat een overschot aan […]
Half december gaat de telefoon. Het is de persoonlijke begeleider van mijn zoon. De rechtelijke machtiging voor de medicijnen moet eventueel verlengd worden. Wat ik daarvan vind. ‘Hoe denkt Roland er zelf over?’ vraag ik. ‘Hij weet het niet zo goed,’ zegt de begeleider. Inwendig zucht ik. Kerst is weer eens bedorven, maar er zijn […]
Ons Anna is altijd een teruggetrokken meisje geweest. Vaak leek het alsof ze in een fantasiewereld leefde en steeds naar de werkelijkheid getrokken moest worden. Hoe intelligent ook, op sommige dingen reageerde ze anders dan de andere kinderen. Als ik zei: ‘Iedereen aan tafel,’ dan zei ik er als vanzelf achteraan, ‘Anna ook.’ Ze voelde […]
VERLIEFD Ik houd mijn hart vast. Mijn zoon is verliefd. Echt vreselijk verliefd. De laatste maand heb ik hem nauwelijks gezien, behalve om kleren op te halen. Natuurlijk, ik gun hem alle geluk van de wereld, maar hij heeft al wat tegenslagen te verwerken gehad op liefdesgebied.
Ik heb geen vriendin, geen baan, geen toekomst. Een loser, meer ben ik niet, een profiteur, een uitkeringstrekker. Niemand wil mij en als er al iemand iets om me geeft, dan is dat houden van vermengd met medelijden. ‘Niet piekeren’ zeggen mijn vrienden. ‘Gewoon doorgaan.’
Soms heb ik maanden geen contact met mijn zoon die lijdt aan schizofrenie, dan weer laat hij dagelijks van zich horen. Soms is hij depri, soms gaat het wel. Het is altijd maar afwachten. Ik betrap me erop dat ik er tegenop zie om de telefoon aan te nemen als hij belt of om […]
Oké, ik ben een schizofreen en wordt gestigmatiseerd. Erg genoeg, zeker als ik best in orde ben. De moord op Els Borst heeft het er niet beter op gemaakt, behalve schizofreen ben ik tegenwoordig ook een potentiële moordenaar. Als ik kennis maak met iemand, zeg ik het niet meer, dat ik ziek ben, behalve
Het weer lijkt de wisselvalligheid van mijn leven te weerspiegelen. Zo nu en dan schijnt de zon, maar de dreigende donkere luchten in de verte geven aan dat het ieder moment kan gaan hagelen. De buien die regelmatig neerkomen bevestigen die dreiging. Mijn gemoedstoestand laat zich niet regelen door het weer